در تولیدات کشاورزی، محصولات شیمیایی مانند اوره، فسفات دیآمونیم (DAP)، کلرید پتاسیم، سولفات پتاسیم و کودهای ترکیبی معمولاً به عنوان کود استفاده میشوند. این کودها دارای محتوای غذایی بالایی هستند و سریع اثر میکنند؛ انتخاب درست آنها میتواند به طور قابل توجهی عملکرد و کیفیت محصول را بهبود بخشد. با این حال، انتخاب کورکورانه نه تنها باعث هدر رفتن هزینهها میشود، بلکه ممکن است منجر به تراکم خاک و سوختگی ریشه گیاه نیز شود. کلید موفقیت در انتخاب دقیق بر اساس دو بعد اصلی نهفته است: "نیازهای خاک و ویژگیهای محصول".
اول، سازگاری خاک را در نظر بگیرید: قبل از انتخاب کودها، خاک را آزمایش کنید تا از "استفاده کورکورانه" جلوگیری شود. برای خاکهای کمی اسیدی (pH 7.5)، کودهای اسیدی مانند سولفات آمونیوم و سوپر فسفات را انتخاب کنید تا تاثیر شوری را کاهش دهید. اگر خاک از نظر نیتروژن کمبود دارد (با زرد شدن برگها مشخص میشود)، اوره (با 46٪ محتوای نیتروژن، بالاترین میزان در بین کودهای شیمیایی) اولین انتخاب است و برای پخش و کود آبیاری بسیار موثر است. برای کمبود فسفر (سیستمهای ریشهای ضعیف و تشکیل میوه کم)، فسفات دیآمونیم (حاوی 46٪ فسفر و 18٪ نیتروژن) را انتخاب کنید، که برای تقویت رشد ریشه در مرحله نهال محصولات مناسب است.
بعد، نیازهای محصول را در نظر بگیرید: محصولات مختلف و مراحل رشد مختلف، نیازهای متفاوتی به کودهای شیمیایی دارند. سبزیجات برگی (مانند اسفناج و کاهو) در طول چرخه رشد خود به نیتروژن بالایی نیاز دارند؛ اوره میتواند کود اصلی باشد، که 2 تا 3 بار در طول دوره رشد، هر بار 15 کیلوگرم در هر مو (واحد سطح) به صورت سرک استفاده میشود تا برگهای ضخیم و پرپشت را تقویت کند. برای سبزیجات میوهده (مانند گوجه فرنگی و خیار)، پس از تشکیل میوه به پتاسیم بالایی نیاز است؛ کودهای ترکیبی مبتنی بر سولفات پتاسیم (با نسبت N-P-K 15:15:20) را انتخاب کنید، که هر بار 20 کیلوگرم در هر مو استفاده میشود تا شیرینی و درخشندگی میوه را افزایش دهد. برای محصولات زراعی (مانند گندم و ذرت)، نیتروژن و فسفر هماهنگ در مرحله پنجهزنی/گرهزنی مورد نیاز است؛ از مخلوط فسفات دیآمونیم و اوره استفاده کنید.
انتخاب کود مناسب نه تنها باعث صرفهجویی در هزینهها میشود، بلکه رشد سالم محصول را نیز ارتقا میدهد و به "کوددهی دقیق و افزایش بازدهی کارآمد" دست مییابد.